Stosując się do postanowień dekretu józefińskiego z 1783 roku władze parafialne podjęły kroki celem utworzenia nowego cmentarza. Najstarsza wzmianka o nowym cmentarzu pochodzi dopiero z 1854 roku, ale nie wykluczone jest, iż przed tym rokiem cmentarz funkcjonował. Miejsce wiecznego spoczynku naszych dziadów i ojców opisał Wiesław Wiącek w książce "Za bramą wiecznej ciszy", wydanej w 1992 roku przez redakcję "Wieści z gminy".

Postępowa  część  mieszkańców  wsi, skupiona  wokół proboszcza  ks.   Stanisława Mizerskiego  w  1868  roku założyła straż pożarną.  Na pierwszym posiedzeniu Komitet Założycielski dokonał wyboru Zarządu OSP do którego weszli: hr. Bronisław Romer - prezes, Antoni Rucki - naczelnik, Michał Batorski - instruktor, Antoni Skopiriski - skarbnik, Wojciech Banaś i Błażej Dąbrowski - członkowie Zarządu. Ponadto do Zarządu z racji pełnionych funkcji weszli ks. Stanisław Mizerski - proboszcz i Adam Jędrzejowski - wójt. Głównym zadaniem OSP było niesienie pomocy w gaszeniu pożarów. O wyposażenie w sprzęt i tabor straż troszczyła się sama zdobywając środki z organizowanych imprez.

Spośród absolwentów borowskiej szkoły ludowej, którzy pokonali trudności i zdobyli wykształcenie na poziomie średnim i wyższym wymienić należy: Józefa Gargasa absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego Wydziału Medycyny w Krakowie; Stanisława Gargasa oficera WP organizatora pułku BCh im. W. Witosa; Mieczysława Mysonę- rektora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie, Józefa Stachowicza absolwenta Seminarium Nauczycielskiego w Tarnowie, nauczyciela w powiecie nowosądeckim; Ludwika Stachowicza kapłana od 1909 roku pracującego w USA; Stanisława Stachowicza absolwenta UJ  Wydziału Farmacji w Krakowie, oficera WP uczestnika I i II wojny światowej; Józefa Tomaszka kapłana zakonu redemptorystów pracującego na terenie USA; Antoniego Wiącka oficera WP, uczestnika wojny polsko-sowieckiej, kawalera Virtuti Militari zamordowanego w Katyniu; Józefa Wiącka absolwenta Seminarium Nauczycielskiego w Tarnowie, nauczyciela w Borowej i województwie katowickim; Ksawerego Wyczałka nauczyciela, który w latach 30-tych wyjechał do USA; Stefanię Wyczałek-Szczuko nauczycielkę szkoły w Borowej z okresu okupacji.
Kształcenie młodzieży chłopskiej na poziomie średnim i wyższym odbywało się z dużym wysiłkiem wiejskich rodzin, a szczególnie matek pokonujących wiele trudu by synom zapewnić minimum warunków materialnych. Wielu absolwentów borowskiej szkoły nie podjęło dalszej nauki, pozostali w swojej wiosce rodzinnej. Tu wyróżnili się jako dobrzy gospodarze i organizatorzy życia społecznego pełniąc różne funkcje w środowisku wiejskim. Do nich zaliczyć należy: Jana Batora działacza ruchu ludowego, dowódcę oddziału BCh, wójta borowskiego; Józefa Chrabąszcza uczestnika I wojny światowej, działacza ruchu ludowego; Józefa Lewickiego wzorowego listonosza; Władysława Skopa uczestnika I wojny światowej, działacza OSP, długoletniego sołtysa wsi; Jana Stachowicza sekretarza gminy, organizatora kółka rolniczego, skarbnika "Kasy Stefczyka"; Jakuba Wiącka długoletniego wójta gminy borowskiej, Jakuba Zycha rolnika znanego z hodowli koni, uczestnika I wojny światowej, wójta gminy.