W latach 1885-1893 Komitet Kościelny pod przewodnictwem Feliksa Kwiatkowskiego h. Nowina z Lisówka przeprowadził jedną z największych inwestycji - budowę murowanego kościoła. Zaprojektowany przez Władysława Wimmera kościół pod wezwaniem św. Mikołaja wybudowano kosztem całej parafii. Konsekracji dokonał biskup Ignacy Łobos 14 września 1895 roku. Kościół jest jednym z nielicznych zabytków architektury na terenie Borowej. Zachowuje charakterystyczne dla XIX stulecia cechy stylu elektycznego, w którym dostrzec można pewne cechy tzw. renesansu lubelskiego.
W 1904 roku wójt gminy Borowa Jakub Wiącek założył kasę, która po zarejestrowaniu w Sądzie w Tarnowie otrzymała nazwę "Spółka Oszczędności i Pożyczek w Borowej". Zakresem swego działania kasa obejmowała obszar parafii borowskiej. Głównym jej celem było udzielanie członkom pożyczek na potrzeby rolnicze oraz przyjmowanie wkładów od każdego mieszkańca. W 1927 roku kasa zmieniła nazwę na "Kasę Stefczyka z nieograniczoną odpowiedzialnością w Borowej". Już we wrześniu 1914 roku teren Borowej został objęty działaniami wojennymi. Walki nad Wisłoka między wojskami austriackimi a rosyjskimi trwały przez 5 dni, po których 23 września wieś została zajęta przez Rosję. Zostali oni wyparci z okolic Borowej dopiero w dniach 11-12 maja 1915 roku. Po tych wydarzeniach do końca 1918 roku nie było działań wojennych, lecz przez wioskę szły w kierunku frontu różne uzupełnienia w ludziach i sprzęcie. Spośród zmobilizowanych mieszkańców wioski 23 osoby zginęły walcząc na różnych frontach l wojny światowej jako żołnierze armii austriackiej.
Po odzyskaniu niepodległości wieś nadal pozostawała w powiecie mieleckim, wchodzącym w skład województwa krakowskiego. W 1921 roku liczba ludności wynosiła 1426 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 132 osoby na km2 i była znacznie wyższa od przeciętnej gęstości przypadającej na powiat mielecki. Mieszkańcy wsi utrzymywali się wyłącznie z rolnictwa a brak pracy powodował, że wiele osób emigrowało do Francji i USA. Dopiero podjęcie przez rząd w 1936 roku decyzji o budowie Zakładów Lotniczych w Mielcu dawało możliwość otrzymania pracy dla dużej ilości bezrobotnych. Okupacja hitlerowska rozpoczęła się 8 września 1939 roku. Już w jesieni zorganizowane zostały pierwsze komórki tajnych organizacji. Na terenie Borowej i okolic działały oddziały partyzanckie AK, BCh i "Jędrusie". Przez cały okres okupacji funkcjonowała szkoła, w której zorganizowane było tajne nauczanie na szczeblu podstawowym i średnim. Początki tajnego nauczania na poziomie szkoły średniej ogólnokształcącej wiążą się ściśle z dziejami powszechnej szkoły borowskiej, gdyż w jej murach nauczyciele przystąpili do organizowania tajnych kompletów. Inicjatywa kontynuowania dalszej lub przerwanej nauki wyszła od kierownika szkoły Antoniego Sierpowskiego, który wystąpił z propozycją uruchomienia w szkole kursu buchalterii i korespondencji (tak nazywano wtedy kurs księgowości). Po przeprowadzonych rozmowach z rodzicami na pierwszy kurs trwający pięć miesięcy zgłosiło się około 20 uczniów. We wrześniu 1940 roku rozpoczęto prowadzenie kursu księgowości, na którym zajęcia prowadzili małżonkowie Antoni i Janina Sierpowscy.  W lutym 1941 roku rozpoczęto nowy kurs, w którym uczestniczyło 21 osób.