Gmina Borowa położona jest w północno-zachodniej części województwa podkarpackiego w Kotlinie Sandomierskiej. Jest jedną z dziesięciu gmin powiatu mieleckiego. Zajmuje powierzchnię 55,47 km², którą zamieszkuje 5686 mieszkańców. W granicach administracyjnych gminy leży 10 sołectw: Borowa, Gliny Małe, Gliny Wielkie, Górki, Łysakówek, Orłów, Pławo, Sadkowa Góra, Surowa, Wola Pławska. Największe z nich to Borowa, na terenie, której znajduje się siedziba władz samorządowych.

 

Liczba mieszkańców w poszczególnych sołectwach (na dzień 30-06-2007 r.).

  

Sołectwo	Liczba mieszkańców
Borowa	1 584
Gliny Małe	660
Gliny Wielkie	369
Górki	521
Łysakówek	321
Orłów	265
Pławo	582
Sadkowa Góra	836
Surowa	282
Wola Pławska	266

 

Początki osadnictwa prehistorycznego na terenie Borowej sięgają okresu mezolitu, który datuje się na około 8-5 tys. lat p.n.e., zaś w materiałach piśmiennych Borowa wzmiankowana była po raz pierwszy w 1388 roku, kiedy to sędzia ziemski krakowski Drogomir uposażył parafię. W roku 1374/5 był starostą sandomierskim, a od drugiej połowy 1376 r. sędzią ziemi krakowskiej. W XV wieku właścicielami wsi byli kolejno Jan Cebrowski herbu Ołobok, a od 1506 roku Feliks Borowski z rodu Skarbków. Ta rodzina władała Borową przez trzy wieki. Obecny kościół, który był pierwotnie drewnianą świątynią pod wezwaniem Św. Jakuba, został wzniesiony z fundacji właścicielki Józefy Skarbek - Borowskiej w 1893 roku. Pierwsza wzmianka o szkole parafialnej pochodzi z 1595 roku. Rozwój osadnictwa na obszarze gminy Borowa do połowy XVII wieku był zróżnicowany, co uzależnione było w dużym stopniu od przebiegu szlaku handlowego, biegnącego doliną Wisłoki, i łączącego Sandomierz i Wiślicę z Węgrami.Z dziejów Borowej dowiadujemy się, że obszar ten był często nawiedzany przez powodzie, pożary i epidemie. Klęski te z pewnością hamowały rozwój wsi i okolic. Pod koniec XIX wieku podjęto budowę wałów przeciwpowodziowych, co w rezultacie ograniczyło groźbę zalewania Borowej i okolicznych wiosek.
Historia i materiały źródłowe mówią o licznych wydarzeniach historycznych, które dokonywały się na obszarze obecnej gminy. Po 1783 roku zaczęli osiedlać się koloniści austriaccy i to oni założyli kolonię Schonanger (od 1945 Orłów). W okresie powstań narodowych w latach 1831 i 1863 okolice Borowej i Górek stanowiły punkty przerzutu broni i ochotników z Galicji do Królestwa. W czasie I wojny światowej na terenach obecnych miejscowości gminy toczone były ciężkie walki, sama Borowa była okupowana przez wojska rosyjskie. Odzyskanie niepodległości przez Polskę trwale zostało wpisane w dzieje naszej lokalnej Ojczyzny. Na 20-lecie rocznicy tego wydarzenia mieszkańcy posadzili wówczas drzewa - dęby wolności. Do czasów obecnych zachowały się trzy takie drzewa. Jeden dąb rośnie w Pławie, a dwa w Borowej i są nie tylko żywą kartą historii, ale także pięknymi okazami w istniejącym drzewostanie. W czasie ostatniej wojny działały tu oddziały AK i BCH. Pod koniec okupacji hitlerowskiej Borowa została zbombardowana przez Niemców i w miejscu tego tragicznego wydarzenia, w centrum Borowej został wybudowany pomnik oddający cześć ofiarom wojny. Okres powojenny gminy i jej mieszkańców związany był z rozwojem przemysłu w Mielcu.Obecnie gmina Borowa jest gminą typowo rolniczą. Gospodarka indywidualna charakteryzuje się dużym rozdrobnieniem, gdzie średnia wielkość gospodarstwa rolnego wynosi 3,5 ha przy ogólnej liczbie użytków rolnych 4 467 ha. Warunki glebowe sprzyjają uprawie roślin nasiennych głównie zbóż oraz roślin okopowych. Na terenie gminy prowadzone są także uprawy specjalistyczne. Rolnicy doskonale radzą z uprawą kwiatów i warzyw. Gmina osiąga dobre wyniki w produkcji trzody chlewnej i bydła. Zdobyte doświadczenie w prowadzeniu upraw, hodowli oraz potencjał ludzki stwarzają dogodne warunki do rozwoju przemysłu rolno- spożywczego.

Gmina Borowa posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę społeczną. Na terenie gminy obecnie znajduje się: 4 szkoły podstawowe, 2 gimnazja, ośrodek zdrowia wraz z filią, apteka, urząd pocztowy, komisariat policji, ośrodek kultury, gminna biblioteka z dwoma filiami, obiekty sportowe.

We wrześniu 2002 roku uruchomiona została przeprawa promowa przez Wisłę w Glinach Małych. Królowa Polskich Rzek nie tylko łączy sąsiadujące ze sobą gminy: Borową i Połaniec, ale także wpływa korzystnie na ożywanie stosunków społeczno- gospodarczych tych gmin. Duży wpływ na rozwój lokalnej gospodarki mają małe i średnie przedsiębiorstwa. Obecnie na terenie naszej gminy 130 podmiotów prowadzi aktywną działalność. W strukturze branżowej tych podmiotów dominuje handel, działalność produkcyjna i budownictwo. Dużym atutem gminy jest posiadanie pomieszczeń i obiektów, które mogą zostać zagospodarowane na cele produkcyjne i produkcyjno- usługowe, a dobrze rozbudowana infrastruktura techniczna i komunikacyjna oraz polityka podatkowa gminy czynią ją atrakcyjną i przyjazną dla potencjalnych inwestorów.

Odwiedzając Gminę Borowa można zachwycać się pięknem malowniczego, nadwiślańskiego krajobrazu oraz obiektami zabytkowymi, które stanowią nierozerwalny element tutejszego krajobrazu. Szczególną uwagę należy zwrócić kościół murowany w Borowej, oficynę dworską z XIX w. w Borowej, zespół dworski w Sadkowej Górze oraz zabudowania (domy mieszkalne) kolonistów austriackich w Orłowie. Swoisty klimat stwarzają kapliczki, pomniki i krzyże przydrożne stanowiące element kultury materialnej.

Miłośnikom przyrody proponujemy tereny łowieckie zarządzane przez Koło Łowieckie "Bażant" bogate w różne gatunki zwierzyny i ptactwa. Amatorom wędkowania spodobają się  tereny wzdłuż rzek, które są niemałą atrakcją dla wędkarzy.